Dag 19 - 11 augustus

Gisteren zijn we naar Nanaimo gereden. Van daaruit kun je met de boot van Vancouver Island terug naar Vancouver. De buren naast ons op de camping waren erg luidruchtig. Ik heb die nacht veel Amerikaanse gesprekken gehoord. Helaas kon ik ze alleen niet verstaan.. ’s Ochtends hebben we buiten ontbeten. Toen het zachtjes begon te regenen hebben we snel alles opgeruimd en zijn gaan rijden. Eigenlijk wilde we nog even in het dorpje kijken maar daar was het niet echt lekker weer voor. Onderweg zijn we in Port Alberni even gestopt en hebben wat gegeten. Langs de kant stond een bord dat we de 49e breedtegraad waren gepasseerd. Nederland ligt op de 51e breedtegraad. Wij zaten toen dus net iets zuidelijker dan in Nederland. Het weer was alleen niet veel beter op dat moment, maar we mogen zeker niet klagen want we hebben heel weinig regen en heel veel zon gehad tot nu toe. We reden door een heel mooi bos, de Cathedral Grove. Ook al regende het, we zijn toch even uitgestapt en hebben daar een stukje gewandeld. Het was een overblijfsel van het oerbos. Vroeger was heel Vancouver Island een en al oerbos. Door storm waren wel veel bomen omgewaaid. Deze omgevallen bomen lieten ze bewust liggen en verteren na een tijd vanzelf. De bomen waren enorm. Heel lang en dik. Er stonden veel Western Red Cedars. Heel mooi. Sommige bomen waren inmiddels hol van binnen en kon je gewoon in gaan staan. Hoe dichter we bij Nanaimo kwamen, hoe zonniger het werd. Op de camping was het erg mooi weer. Aan de kleren van de mensen konden we zien dat het die dag daar heel warm was geweest. We hadden nog even een rondje om de camping gewandeld. Het was er heel erg mooi en het lag midden in een groot bos. Langs het bos stroomde een rivier, Nanaimo River. Het zat vast aan de zee dus het water was zout. Er waren heel veel kinderen aan het zwemmen en spelen. Opeens liepen ze allemaal terug naar de camping. Waren wij nou zo eng? Een meisje zei dat het vloed aan het worden was. Als ze nog even zouden wachten, konden ze niet meer over hetzelfde paadje terug naar de camping. Dus het lag gelukkig niet aan ons. Denk ik.. Wij waren nog een stukje verder gelopen. Langs de kant stonden heel veel bramenstruiken. Ze waren heerlijk. Dat vinden de beren waarschijnlijk ook. Toen ik nog op de basisschool zat, ging ik in de zomervakantie altijd met oma bramen plukken en daarna jam ervan maken. Het stond hier helemaal vol. Dus oma, kom je even langs? Bij het inchecken op de camping kregen we een briefje mee. Hierop stond: ‘A Fed Bear is a Dead Bear!’. Doordat veel mensen eten achter laten, komen de beren te dicht bij de mensen en dat kan problemen veroorzaken. Per jaar moeten er hierdoor in Britisch Colombia gemiddeld maar liefst 538 zwarte beren en 37 grizzlies worden gedood. Met dit briefje werd duidelijk gemaakt dat je absoluut geen eten achter mag laten. Er staan ook hele hoge boetes op. Na onze wandeling hebben we nog even op een terras op de camping wat gedronken.