Dag 16 - 8 augustus

Gisteren zijn we naar het centrum van Victoria gereden. We wilden heel graag een keer gaan zee kanoën of zeezeilen, maar een zeilboot huren kan bijna nergens omdat ze niet weten of wij wel kunnen zeilen. De camper hadden we op een parkeerplaats gezet en zijn toen naar de haven van Victoria gelopen. Het was er heel toeristisch, maar wel gezellig. Eerst kwamen we langs het parlementsgebouw. Heel mooi en groot. Het parkje erom heen was prachtig versierd met allemaal bloemen. De hele stad hangt vol bloemen. Aan elke lantaarnpaal hangen mandjes. Later hoorde we dat er in de stad wel 2000 mandjes met bloemen hangen die elke avond water krijgen. Victoria staat daar ook bekend om. Er staan ook overal totempalen. Door heel Canada. Deze zijn ook typisch Canadees. Er reden knalrode, oude dubbeldekker bussen rond waarmee je een stadstour kon maken. Ook kon je een ritje maken met een paardenkoets. Het zag er net uit als in een sprookje. Langs de kade bij de haven stonden heel veel kraampjes van mensen uit de omgeving. Van zelf gemaakte maskers, sieraden, schilderijen, karikatuurtekeningen, dromenvangers, tot levende standbeelden, kleine theatershowtjes en muzikanten. We hebben in een restaurantje langs het water heerlijk wat gegeten. De zee was langs de kant heel helder en we zagen een paar hele grote krabben. Ook zat het er vol met hele kleine visjes. Wij waren eigenlijk op zoek naar waterdieren die een ‘klein beetje’ groter waren. Dus gingen we die middag op Whale watch tour! Het duurde drie uur. Dat leek me erg lang maar uiteindelijk hadden we die tijd zeker wel nodig. We kregen allemaal een heel groot rood pak aan. Alsof we het niet al warm genoeg hadden…. Maar op het water was het erg lekker. Er lagen zelfs mutsen en handschoenen die je kon meenemen, terwijl het buiten meer dan dertig graden was! Ze zullen het wel niet voor niks aanbieden dachten mam en ik, dus hadden voor de zekerheid toch maar handschoenen meegenomen voor onze altijd-koude-handen. We gingen met z’n twaalven in een Zodiac speedboot. Het ging echt heel hard! Hij had maar liefst 400 pk. (Volgens Edwin en Jeroen; heel veel, dus dan zal het wel heel veel zijn.) We voeren vanaf Victoria tussen een paar eilandjes door richting het San Juan Island. Dat was in de U.S.A! Dus we zijn ook in Amerika geweest! Op één van die kleine eilandjes zagen we een paar Seals, zeehonden. Ze lagen heerlijk te bakken in de zon. Ze keken nieuwsgierig op toen we op een afstandje zaten te kijken. Of ze dachten, alweer van die stomme toeristen.. maar ze gingen gewoon weer vrolijk verder met zonnen. Ook vloog er een hele mooi Eagle over ons heen. Prachtig. Toen we voorbij de kleine eilandjes waren, werden de golven steeds hoger. Doordat onze snelheid zo hoog was, kwamen we telkens heel hard op het water terecht. Niet heel fijn voor je rug.. Vandaar dat ze vroegen of we last van nek/rugklachten hadden of dat iemand van ons zwanger was. Dan zouden we dat nu niet meer zijn… Het was wel echt heel vet. Als je een pet op had, waaide die af. We kregen soms ook een hele plens water in ons gezicht. Heerlijk, dat zout. De dag ervoor waren de orka’s weer gezien sinds twee weken. Ze wisten dus ongeveer waar ze zaten. Daarom hadden we erg geluk. Na een stukje verder varen, zagen we opeens allemaal whale-watch-tour-bootjes voor ons stil liggen. Daar was wat te zien! Inderdaad, het waren de orka’s! Het was een groepje van vijf die heel dicht bij elkaar zwommen. Drie grote en twee kleintjes. Echt geweldig om te zien! Ze kwamen om de beurt even boven en spoten een straal water vanuit het luchtgat op hun kop naar boven. Omdat het geen vissen zijn maar zoogdieren, moeten ze dus boven water komen om adem te halen. Orka’s worden ook wel Killer Whales genoemd, en daar voeren wij tussen. Klinkt leuk hè? We hebben ze wel een uur lang kunnen bekijken. Soms kwamen ze heel dichtbij. Een grote kwam zelfs op drie meter afstand voor onze boot het water uit! Echt een enorm beest. Daarna ging hij weer met een sierlijke boog het water in. Hij zwom bijna onder de boot door. We hebben hem toen even onder water zien zwemmen door de witte vlek rond zijn oog die heel erg opviel. Ook de grijze vlek achter zijn rugvin was boven water goed te zien. Het leek net Free Willy. Maar ik durfde bij deze toch echt niet het water in te springen en aan zijn vin hangend mee te zwemmen. Hoewel me dat wel echt geweldig lijkt. Er vlogen ook watervliegtuigjes rond. Deze lagen in de haven op het water. Als ze de haven uitgevaren waren, gingen ze de lucht in. Daar hebben we ook even naar gekeken, maar dat was hartstikke duur voor maar heel even vliegen. Ook zagen we zee kano’s. Dat willen we gaan doen in de plaats waar we nu naar toe aan het rijden zijn. Dat is aan de westkust van het eiland dus dan zit je aan de open Pacific Ocean. De zee tussen Amerika en Azië! De schipper die mee was met het walvis kijken was heel aardig en heeft veel verteld. Edwin mocht zelfs op de terugweg een stuk sturen. Hij heeft ons weer veilig de haven in gebracht. Daar werden we door iedereen aangekeken door de mooie pakken die we aan hadden. Ik had het gevoel dat ik met zo’n pak zo de maan op kon. Binnen hadden we even omgekleed en de zoutvlekken van onze zonnebrillen gepoetst. Daarna zijn we heel romantisch en chique gaan uiteten. Bij de Burger King.. ’s Middags had Jeroen van een voorbijganger kaartjes gekregen voor een stadstour met de bus. Dat hebben we ’s avonds gedaan. We hebben de stad heel mooi kunnen bekijken en ondertussen vertelde de buschauffeur over de stad. Het begon schemerig te worden en we zagen de zon heel mooi ondergaan in de zee. We hebben ook nog twee grote herten (Deers) gezien. Zelfs hier op het eiland leven heel veel wilde beesten die ook op het vaste land leven. Vancouver Island is dan wel een eiland, maar het is wel net zo groot als Nederland. ’s Avonds in het donker hebben het parlementsgebouw nog een keer gezien. Nu was het heel mooi verlicht. Het leek net een kasteel. Als de paardenkoetsen ervoor gingen staan, was het sprookje compleet.