Dag 9: 1 augustus

Ik heb al een paar keer geprobeerd foto’s van de afgelopen dagen erop te zetten maar de bestanden zijn te groot dus het lukt helaas steeds niet. De verslagen gelukkig wel. Als het de volgende keer wel lukt, zet ik ze er meteen op.

We hebben vanochtend lekker rustig aan gedaan. Heerlijk buiten in het zonnetje ontbeten. Daarna zijn we de route gaan rijden waar veel wilde dieren zouden zitten. En inderdaad, we waren nog maar even onderweg en zagen voor ons allemaal auto’s stoppen en langs de weg staan. We reden op dat moment op een mooie weg met aan beide kanten alleen maar bos. De mensen die voor ons uitgestapt waren, stonden allemaal met hun camera in hun hand links langs de weg richting de bomen te kijken en te wijzen. Wij natuurlijk ook meteen uitgestapt, uiteraard met camera. Tussen de bomen door zagen we opeens een enorm gewei. Echt heel erg groot. Het was een heel groot hert, in het Engels een Elk. In Nederland leven deze niet in het wild, ook niet op de Veluwe. Het was prachtig om te zien. Hij was totaal niet bang. Ik denk dat ie wel gewend is geraakt aan mensen, door de dagelijkse hoeveelheid toeristen die daar langs komen. Het beest stond achter een paar bomen waardoor hij nog niet heel goed te zien was. Iedereen stond langs de weg maar Edwin en ik waren een stukje verder de struiken ingelopen zodat we hem tussen de bomen door heel goed konden zien. Toen opeens kwam hij recht op ons afgelopen! Echt super! Edwin heeft hem heel mooi recht van voren op de foto kunnen krijgen en een filmpje ervan kunnen maken, op drie meter afstand! We reden weer verder. Een paar bochten later zagen we weer allemaal auto’s, campers en mensen langs de kant staan. Wat zou er nu te zien zijn? Dit keer waren het twee andere herten, Whitetail Deers. Langs de weg was een met bomen begroeide berg die ze aan het beklimmen waren. Ze waren minder groot en hadden geen gewei maar het bleef bijzonder. Na een stukje rijden was het weer zover. Dit keer waren het... geiten! Echt grappig, ze probeerde zelfs in openstaande auto’s te klimmen. Het waren Mountain Goats en we hebben ook Bighorn Sheeps gezien. De mannetjes hiervan hadden grote, dikke, ronde horens en ze keken je heel dreigend aan. Maar dat was denk ik alleen voor de show want ze deden verder niks. Alleen een beetje nieuwsgierig tussen alle auto’s doorlopen en natuurlijk… op zoek naar eten! Maar dat kregen ze niet want in het National Park stonden heel veel borden waar heel duidelijk op stond dat je de dieren niet mag voeren. Ondanks dat het wilde dieren zijn, zijn ze al behoorlijk aan mensen gewend. Door ze te voeren worden ze nog tammer en dat is niet de bedoeling. Na deze leuke ervaringen zijn we doorgereden naar het Maligne Lake. Daar hebben we een roeibootje gehuurd. Kano’s hebben we in ons leven al genoeg gezien, dus dachten we, dit keer maar eens een roeibootje. Het was echt grappig. Als je hard schuin op het water sloeg, werd degene achter je nat. Altijd leuk! Maar alleen als je het zelf deed, niet als je zelf achter zat… Het was een enorm meer waarvan we zelf maar op een klein gedeelte, wat al behoorlijk groot was, hebben gevaren. Ook dit water was heel mooi blauw en helder. Na ons roeitochtje hebben we in het restaurantje dat ernaast lag wat gedronken met een heerlijk muffin. Correctie: Een heerlijke enorme muffin. Kleiner hadden ze niet. Na een tijdje zat ik vol, maar had nog zo’n stuk over dat ze in Nederland een normale muffin noemen.. Maar het was wel lekker. Op de terugweg hebben we nog even gezwaaid naar onze nieuwe vriendjes, de geiten. Ze stonden alleen wel een beetje in de weg, midden op de weg.

Een paar uur later..
Ik dacht vanmiddag dat mijn verhaal voor vandaag af was maar er moet nu toch echt nog iets heel belangrijks bij. Het is nu 23.30u en we zijn net weer terug op de camping. Na het boodschappen doen hadden we bedacht om nog terug te rijden over die mooie weg van vanmiddag en daar bij het eerste meer te gaan staan. We hebben daar gekookt en lekker gegeten met een heel mooi uitzicht. Op de weg daar naar toe stonden er drie auto´s voor ons aan de kant. We waren erg benieuwd wat er te zien was en stopte natuurlijk ook. De drie auto´s reden weer weg maar één van hen stopte naast onze camper met het raam open en vertelde dat hij net een Black Bear het bos in had zien rennen! Naast de weg lag een heuvel die je eerst op moest om in het bos te komen. Wij natuurlijk meteen de auto uit. Ook al had ik mijn slippers nog aan, ik rende tussen alle struiken, takken en planten door naar boven. Op dat moment voelde ik er niks van. Toen we boven stonden, moesten we even goed zoeken, maar toen zagen we hem toch echt. Een echte zwarte beer! Geweldig! Hier had ik al een week op gewacht, maar het is gelukt! Hij bleef een tijdje staan kijken maar rende daarna verder het bos in. Eigenlijk zag hij er helemaal niet zo gevaarlijk uit maar heel schattig. Net een echte knuffelbeer. Nu heb ik nog steeds niet gemerkt dat ze gevaarlijk zijn dus nu heb ik ook nog steeds geen reden om ze niet meer op te zoeken. We hebben een paar foto´s kunnen maken maar er stonden wat struiken voor dus hij is niet heel duidelijk te zien. We hadden al heel veel moois gezien die dag maar dit maakte het helemaal goed! Op de terugweg naar de camping, toen was het al donker, hebben we nog twee keer een Elk, groot hert, langs de weg zien grazen. De eerste keer een mannetje met een enorm gewei en daarna een vrouwtje. In de natuur zijn mannetjes vaak mooier, maar dat geldt natuurlijk alleen bij dieren. Bij mensen is dat heel anders! In Jasper ligt het grootste National Park van de Rocky Mountains en in Banff, waar we gister waren, het oudste park. We zijn een lange dag weg geweest en het was zeker de moeite waard. Ik zal vannacht vast wel goed dromen. Ik denk over hele leuke knuffelberen.