Dag 13: 5 augustus

We zijn vandaag naar het Clearwater Lake reden. De naam zegt het al, het water was er heel erg helder. Je kon tot heel diep de bodem gewoon zien. Het was anderhalf uur rijden vanaf de camping. Het laatste gedeelte was een zandpad. Echt fijn was dit niet, alle kopjes en glazen in de kastjes rinkelden. Als we soms een la of kastdeurtje niet goed dichtdoen, slaat hij vanzelf open tijdens het rijden. De camper bevalt ons wel erg goed. Je hebt altijd een douche en wc bij je. Tijdens het rijden kan je lekker zitten of zelfs liggen op bed. Veel meer vrijheid dus dan in een gewone auto. Ja Peter, Edwin is inderdaad degene die altijd rijdt. Dat is door de jaren heen niet verandert en gaat ook niet meer gebeuren denk ik. Daar heeft mam niet zo veel moeite mee. Toen we bij het meer aankwamen, hebben we twee kano’s gehuurd. Waar we op dat moment waren, kregen we de paddels en zwemvesten, maar de kano’s zelf lagen 2,5 km verderop. De zwemvesten waren heel fijn en hebben we heel goed gebruikt! Als kussen… Aan de kant van het meer waar we toen waren, stroomde het water namelijk via een waterval het dal in. Om te voorkomen dat mensen daar naar beneden zouden vallen/kanoën, kon je de kano’s pas een stuk verderop halen. Je kon erheen rijden maar er was ook een bospaadje langs het meer. Wij besloten om te lopen. Met ieder een paddel en tas in de hand gingen we op weg. Het was toch wel drie kwartier lopen. Het was niet gewoon een recht paadje, maar we moesten berg op, berg af, trap op, trap af, tussen omgevallen bomen door, over riviertjes heen, door modderpoeltjes.. maar het was een mooie wandeling door een heel mooi bos en uitzicht op het meer. Het waren tweepersoons Canadese/open kano’s. Hier in Canada is de naam wel heel toepasselijk. Wij hebben thuis ook een Canadese kano, maar had er nog nooit mee in Canada gevaren. Nu dus wel! Jeroen en Edwin gingen bij elkaar, Berdike en ik samen in een andere. We hebben heerlijk in de zon gelegen en gekanoëd. Correctie: Ik heb heerlijk in de zon gelegen en mam maar kanoën… Tot na de pauze. Toen deed zij natuurlijk hetzelfde en moest ik een heel stuk alleen paddelen. Daar had ik even niet aan gedacht.. Het was erg leuk en prachtig weer. Jeroen en ik hebben ook nog een heel stuk gezwommen. Ik had daarvoor een paar hele grote vissen gezien dus vond het toch wel een beetje eng in het begin. Maar het water was heerlijk en je kon precies zien waar je zwom omdat het zo mooi helder was. Daarna gingen we weer verder en lag ik weer heerlijk languit in de boot van de zon te genieten. Mam vroeg al om overplaatsing want ze had helemaal niks aan mij, maar daar had ze niet zo veel aan want Edwin en Jeroen voeren al een heel stuk verderop dus dan moest ze eerst daar zien te komen. Helaas… voor haar. Maar het laatste stuk heb ik wel weer mijn best gedaan hoor, toen heb ik het meteen maar even goed gemaakt. Op de terugweg zijn we nog langs een hele mooie waterval gereden. De Helmcken Falls. Het water belandde in een soort kom dat leek op een uitgeholde grot. De waterval is twee keer zo hoog als de Niagarafalls die in Oost-Canada liggen. Toen we terug kwamen op de camping hoopte ik dat mijn was er nog hing. Ik had die ochtend handmatig wat kleding gewassen want was niet van plan om 24 paar van alles mee te nemen. Ik had geluk, het hing nog allemaal aan onze zelfgemaakte waslijn! Totdat de buren besloten te gaan badmintonnen en één van hen per ongelijk zijn racket weggooide in plaats van de shuttle.. deze moest natuurlijk net op de waslijn terecht komen! Ondanks dat had ie wel goed gemikt. We konden er wel om lachen. Morgen rijden we naar Whistler waar we één nacht blijven en daarna gaan we door naar Vancouver Island.